The Red Centre

Hoi vriendjes en vriendinnetjes,

Na wat weken in de bewoonde wereld was het weer tijd om de bushbush in te gaan. Vanaf Adelaide gingen we richting het noorden (noord=warm in Australie) naar de red centre.

Onze groep bestond uit 17 mensen waarmee we in een vrij oude busje enorme afstanden hebben afgelegd. Een echte avontuurlijke road trip dus. De eerste nacht sliepen we al gelijk in een "swag" (waterdichte grote slaapzak met ingebouwd matrasje) onder de sterren. We hadden heerlijk geslapen, al viel het zicht op de sterren toch een beetje tegen met de lichten van onze campground.

De volgende dag gingen we weer vroeg op weg (elke dag stonden we tussen 4 en 5 op) om in de middag aan te komen in Coober Pedy. Een mijnstadje waar het grootste deel van de huizen in uitgegraven in de stenen heuvels. Door die dikke isolatielaag zijn de huizen altijd tussen de 20 en 25 graden of het nou winter of zomer is. Coober Pedy is beroemd om zijn opalen. Natuurlijk zijn we ook zelf even gaan zoeken, maar jammer genoeg hadden we geen geluk. Helemaal in stijl, sliepen wij ook in een soort grot (gelukkig wel in een bed deze keer). Vooral het wakker worden was erg grappig (behalve dan dat het heel vroeg was), want je kon letterlijk geen hand voor ogen zien. Dus wachtten we maar totdat iemand anders het licht aandeed. Onze tourguide was ook nog tegen een muur aangelopen omdat hij in een ander bed sliep dan normaal, en de muur dus nu aan de andere kant zat XD.

Na weer een dag 'on the road' kwamen we aan vlakbij King's Canyon. Een heel mooi natuurgebied. De wandeling begon tijdens de zonsopgang op 'heart attack hill', waar al verschijdene mensen zijn gestorven. Ook waren er al een aantal mensen in de canyon gevallen dit jaar, dus we hielden maar een veilige afstand van de rand. Het was een prachtige wandeling van 3-4 uur door een soort Mars-landschap, echt onbeschrijfelijk, dus kijk maar naar de foto's.

Na een iets kortere reis deze keer, kwamen we dan eindelijk aan bij de highlight 'Uluru' (die grote rode berg). Blijkbaar is er vrij dichtbij nog een grote rots (Kata Tjuta) die minstens zo mooi is. De eerste dag hebben we de zonsondergang bekeken bij Uluru, in het gezelschap van 1000 aziaten die champagne aan het drinken waren. 

Die nacht sliepen we weer lekker in een swag, al was het deze keer te warm voor een slaapzak want het was nog minstens 25 graden 's nachts. De volgende dagen hebben we beide rotsformaties van dichtbij bekeken en beiden waren adembenemend mooi.

Het waren 6 supermooie dagen met hele aardige en leuke mensen. Maar de reis ging verder, want vanaf Uluru vlogen we verder naar Tasmanie!

Dikke knuffel,

Funky F.