The Land Of The Big White Cloud

Kia Ora! (welkom in Maori)

Aan alles komt een einde, maar sommige duren wat langer dan anderen. Zo bestaat het einde van onze reis uit een ruime maand in het prachtige NZ (in maori the land of the big white cloud). Na een paar daagjes in Auckland gebleven te zijn vertrokken we naar het noorden naar de Bay of Islands.

Om NZ door te komen, reizen we met de Stray bus, wat een soort touringsbus is, maar wel eentje waar je kan uitstappen waar je wilt. Met Stray vertrokken we dus naar het noorden, en we begonnen al met een voorstellingsrondje in de bus (noem iets wat rijmt op je naam, voor Nina kwamen we op balerina, maar Saskia was toch wel echt onmogelijk). In de Bay of Islands zijn we gaan duiken. Frits bleef weer droog op de boot achter, maar Nina en Saskia hebben bij deze duik mooi octopussen, alen, gigantische kreeften (crayfish) gezien. We zijn zelfs nog een stukje een onderwatergrot ingegaan! Nina had twee rifduiken gemaakt, en Saskia 1 rifduik en een wrakduik naar een gezonken oorlogsschip. Zeker cool!

's Avonds hebben we nog lekker in een hottub gelegen met een aantal mede-strayers. De dag daarna gingen we alweer terug naar Auckland, en de ochtend daarop begonnen we aan onze echte tour naar het zuiden. De eerste dag begon rustig met een ritje naar het slaperige Raglan, waar we wat gemountainbiked hebben. De dag erop was er een stuk meer actie toen we de grotten van Waitomo in gingen. Gekleed in wetsuit en laarzen zijn we over, onder en tussen rotsen in grotten geklommen, soms door plekken waarvan we dachten dat er geen mens doorheen kon. Nina mocht zelfs nog een stukje de groep leidden, wat ze erg goed deed. Het was een hele coole ervaring, en we hebben heel veel glowworms gezien.

Die avond verbleven bij een familie van Maoris. We werden traditioneel begroet met een speech en een lied. Daarna zongen wij nog een lied voor hen (no worries van bob marley) en deden we de hongi (een begroeting van twee keer de neuzen tegen elkaar drukken). Dit deden we met iedereen, en na de familie en een bus van 40 mensen gehad te hebben was onze neus een beetje gevoelig geworden. Die avond dansden de maori's nog een keer voor ons en mochten we het ook zelf proberen! Wij deden de poi, een dans met een bal aan een touwtje, en de jongens deden een echte Haka (google de all-blacks maar).

De volgende dag begon weer goed met white-water raften van de hoogste commerciele waterval ter wereld (7m!). Toen we daar vanaf kwamen kwam de boot geheel verticaal onderwater, waarna we bijna omgingen tot de jongen op onze boot zo goed was zich op te offeren door uit de boot te vallen. Daarna kwamen we nog enkele rapids tegen, waar we staand, buiten de boot hangend of achterstevoren vanaf gingen. Hierna kwam wel het einde van onze reis met deze stray bus, want wij bleven een paar dagen in Rotorua.

Rotorua staat voornamelijke bekend om z'n stank. Of nee, z'n geothermische activiteiten. Door het hele stadje zijn om de zoveel tijd plekken waar stoom omhoog komt dat ruikt naar rotte eieren. Je moet er maar willen wonen. Vlak bij Rotorua ligt Wai-o-Tapu, een park waar meren zijn met prachtige kleuren van alle mineralen die daar door al die geotermische activiteit terecht gekomen zijn. Boiling mud, sulphur-gele goorstenen. Heel bijzonder allemaal. Die middag gingen we ook nog langs het enige echte Hobbiton (Nina werd hiereen meegesleurd door Saskia). Hobbiton was erg schattig, met allemaal kleine huisjes, kleine stoeltjes, en eigenlijk alles net een maat kleiner dan normaal. We sloten het af met een drankje in de Green Dragon inn, en moesten toen alweer gaan.

Dinsdag stapte we weer op de Straybus, en met deze bus zijn we samengebleven tot aan Queenstown. Onze buschauffeuse was Lolly, en we hebben echt de grootste lol met deze bus gehad. Maar daarover meer in de volgende blog!

xxxxxxxxxxxxxxxxxx Fritsie